W czasie zimy szczególnie uważnie obserwuj pogodę i zmiany w jej stanie, zapowiadane w prognozach meteorologicznych
Zgromadź w domu i w samochodzie niezbędne wyposażenie, które pomoże Ci przetrwać trudne godziny: zastępcze źródła oświetlenia i ogrzewania, zapasowe baterie do radia i do latarek, żywność, która nie wymaga gotowania, zapas wody pitnej, niezbędne leki
Zadbaj o stan podręcznego sprzętu gaśniczego /z braku wody w zamarzniętych rurociągach nie ugasisz nawet małego pożaru/
Stosuj ubrania składające się z kilku warstw z lekkiego materiału zamiast jednego grubego np. płaszcza zimowego
Nakrywaj głowę, bo to miejsce szczególnie narażone na duże straty ciepła
Zwracaj uwagę na pierwsze odczuwalne objawy odmrożenia palców rąk i stóp, uszu, nosa, brody i policzków. Jak stracisz czucie, na pomoc może być już za późno ze względu na nieodwracalne zmiany
Pamiętaj o szczególnym obchodzeniu się ze sprzętem komputerowym oraz innymi urządzeniami cyfrowymi. Długotrwałe ochłodzenie, np. poprzez zostawienie urządzenia w samochodzie na noc, może spowodować zniszczenie układów elektronicznych i utratę danych. Jeśli pozostawiliśmy komputer bądź inne urządzenie na długi czas na mrozie, nie włączajmy go od razu w pomieszczeniu, do którego weszliśmy – poczekajmy kilka minut pamiętając jednak aby nie próbować go rozgrzać na siłę np. poprzez położenie na kaloryferze bo urządzenie doświadczy „szoku termicznego”. Jego temperatura powoli musi zrównać się z otoczeniem. W przeciwnym wypadku może dojść do zwarcia i zniszczenia elektroniki.
PAMIĘTAJ!
Silny wiatr w połączeniu z temperaturą powietrza tylko nieco poniżej 0 º C może mieć taki sam skutek , jak stojące powietrze o temperaturze poniżej – 30 º C. Może być przyczyną odmrożenia i wychłodzenia organizmu.
Wychłodzenie – jest stanem gdy temperatura ciała spada poniżej 35 º C. Objawami wychłodzenia są: zaburzenia świadomości do śpiączki włącznie, powolna mowa, poczucie wyczerpania, senność.
Odmrożenie – jest skutkiem oddziaływania zimna(choć niekoniecznie mrozu) typowymi objawami są: znaczne wychłodzenie, zaczerwienienie, utrata czucia, bladość palców rąk i nóg, spowolnione tętno i oddech, zaburzenia świadomości.
Skala odmrożeń:
I stopień –zaczerwienienie, ból, uszkodzenie naskórka
II stopień – zaczerwienienie, ból, pęcherze
III stopień – deformacja skóry, bladość, siność, brak bólu
Hipotermia – następuje gdy temperatura ciała wynosi 35C i mniej. Spadek temperatury ciała poniżej 20 º C może doprowadzić do zagrożenia życia.
Postępowanie z osobą poszkodowaną:
Pierwsza pomoc polega na zapewnieniu poszkodowanemu warunków umożliwiających przywrócenie normalnego funkcjonowania odmrożonych części ciała. W tym celu należy:
umieścić poszkodowanego w ciepłym pomieszczeniu a następnie zdjąć ubranie z odmrożonych części ciała;
odmrożone obszary ciała należy ogrzewać przy pomocy ciepłej wody o temperaturze początkowo ok. 25 º C, zwiększając ją stopniowo do maksymalnie 40 º C. Użycie cieplejszej wody nie jest wskazane, gdyż może ona prowadzić do zwiększenia uszkodzenia tkanek;
podać do picia duże ilości ciepłych i słodkich napojów;
po ogrzaniu, założyć na odmrożone obszary suche miękkie ubranie lub, w przypadku pęcherzy i innych uszkodzeń skóry, jałowe opatrunki;
odmrożone kończyny należy odciążyć - jeżeli odmrożeniu uległy stopy, to należy unikać chodzenia;
odwieźć poszkodowanego do szpitala
W przypadku braku możliwości umieszczenia poszkodowanego w ciepłym pomieszczeniu zasadniczym zadaniem pierwszej pomocy jest odizolowanie go od kontaktu z zimnem poprzez obłożenie kocem, folią lub innym materiałem posiadającym własności izolujące i zapewniające ciepło.
W trakcie udzielania pierwszej pomocy nie wolno:
podawać poszkodowanemu alkoholu – rozgrzewa tylko na moment;
nacierać odmrożonych miejsc śniegiem;
przekłuwać i usuwać z odmrożonych miejsc pęcherzy;
pozwolić poszkodowanemu na palenie papierosów.
Czad/tlenek węgla
Tlenek węgla jest gazem bezwonnymi bezbarwnym a tym samym nie wyczuwalnym przez człowieka. Powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych i blokuje dostęp tlenu do organizmu poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi, powodując w większych dawkach śmierć przez uduszenie. Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych. Aby zapobiec zatruciu tlenkiem węgla / czadem / należy:
systematycznie sprawdzać szczelności przewodów kominowych, czyścić oraz sprawdzać występowanie dostatecznego ciągu powietrza;
nie zaklejać i nie zasłaniać kratek wentylacyjnych;
systematycznie sprawdzać ciąg powietrza;
często wietrzyć pomieszczenie, w których odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe), a najlepiej zapewnić, nawet niewielkie, rozszczelnienie okien;
nie lekceważyć objawów złego samopoczucia podczas przebywania
w pomieszczeniach w których odbywa się proces spalania i istnieje możliwość zatrucia tlenkiem węgla.
Objawy zatrucia to przede wszystkim: duszności, ból i zawroty głowy, nudności, wymioty, oszołomienie, osłabienie, przyspieszenia czynności serca i oddychania oraz utrata przytomności.
Pierwsza pomoc:
W przypadku zatrucia tlenkiem węgla / czadem / należy:
nie wpadać w panikę;
zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza;
wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce i tam kontynuować udzielanie pierwszej pomocy;
w przypadku kiedy osoba poszkodowana nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie oraz masaż serca;
wezwać pogotowie ratunkowe.
Telefony alarmowe:
112 – TELEFON ALARMOWY
997 – POLICJA
998 – STRAŻ POŻARNA
999 – POGOTOWIE
